Treści, dzięki którym będziesz lepiej działać
U mnie znajdziesz treści, które zainspirują cię do mądrzejszego działania. Znajdziesz też wiedzę jak tę inspiracje przekuć w działanie. Dzielę się wiedzą a nie opiniami. Bo mieć te drugie, to żadna sztuka.
Filtrowanie:
-
Prokrastynuję bo czuję. Jak emocje wpływają na irracjonalne odsuwanie zadań w czasie.
Lubię odkrywać nowe prawdy o sobie. Ostatnio złapałem się na ciekawym mechanizmie. Czasem irracjonalnie przeciągam w czasie planowanie i wyznaczanie konkretnych dat szkoleń dla klientów. To niedorzeczne. Przecież to nic trudnego. Klient pyta o możliwe terminy. Mogę je bez trudu znaleźć w kalendarzu i odesłać uporządkowaną listę. I czekać na potwierdzenie.…
-
75/100 000 – taktyczna empatia poznawcza i sprzedawanie informacji.
Mam jedno proste ćwiczenie, którym wprowadzam temat taktycznej empatii poznawczej. Uczestników szkoleń proszę najpierw o wskazanie swojej dominującej ręki. To ta, którą piszesz odręcznie. Ta, którą sprawniej piszesz na ekranie smartfona. Ciebie też teraz proszę – wskaż swoja dominującą rękę. Następnie pstryknij 5 razy palcami tejże ręki. I palcem wskazującym…
-
Dbaj o siebie. Po prostu.
Dbaj o siebie. Ostatnio kilka razy nie dałem rady wstać na poranny trening. Po 8 latach, to spory wyłom w rutynie. Budziłem się. I poddawałem się. Nie miałem siły ani fizycznej, ani psychicznej. Potem wyrównywałem to aktywnością w ciągu dnia. Wciskaną pomiędzy szkolenia, spotkania i webinary. Ostatnio nie miałem siły. Mam…
-
Wielkie koszyki i wielkie zakupy – jak domyślne pojemności i kształty wpływają na zachowania
Dość dawno temu zauważyłem, że z Lidla zniknęły małe koszyki. Z Biedronki też. Zostały tylko te większe. Z dwiema funkcjami – możesz je ciągnąć za sobą lub nieść trzymając za rączkę. Wkurzyło mnie to. Zazwyczaj robię niewielkie zakupy spożywcze. Kupuję to, czego potrzebuję. Targanie wielkiego kosza, żeby przy kasie stawić…
-
8 stopni w październiku, dystans fizyczny i normalne zajęcia.
W rzeczy samej, nic nie jest złem ani dobrem samo przez się, tylko myśl nasza czyni to i owo takim. Świetnie powiedziane panie Hamlet. A w zasadzie panie Shakespeare, który w usta swego ikonicznego bohatera wsadziłeś to zdanie. Samo przez się nic nie jest dobre, normalne, fajne. Bardzo często nasza etykieta sprawia, że takim…
-
Totalnie o mnie! Jak krótkie narracje wzmacniają tożsamość i budują przyjaźnie. I ratują życie.
Totalnie o mnie! Cała ja! Typowy ja! Mam tak samo! Jeśli tak pomyślisz lub wykrzykniesz, gdy natkniesz się na historię, z którą twoje serduszko zarezonuje silnie, to może oznaczać jedno. Jeszcze chwila i się zaprzyjaźnisz lub „zaprzyjaźnisz”. To pierwsze może oznaczać silną relację na całe życie. To drugie emocjonalne sklejenie…
-
Kolonoskopia, opowieści i pamięć doświadczeń. Jak wspomnienia sterują naszymi wyborami.
W 2003 roku Donald Redelmeier, Joel Katz i Daniel Kahneman opublikowali badanie o jakże poetyckim tytule – Memories of colonoscopy: a randomized trial. Co można przetłumaczyć – Wspomnienia kolonoskopii: próba losowa. Myślę, że nawet jeśli nigdy kolonoskopii nie doświadczyłeś/aś, to na sam dźwięk tego słowa ciało migdałowate i poszczególne mikroobwody…
-
Pasek postępu i czekanie na światłach – jak zmiana perspektywy wpływa na nastrój.
7 minut czekania to 7 minut czekania. Tak powiedziałby pewnie każdy rozsądny pasażer londyńskiego metra. W końcu minuta to miara kwantyfikowana. Składa się z 60 sekund. Jednak kilka lat temu londyński transport publiczny (Transport for London) zrobił coś co sprawiało, że 7 minut trwało krócej niż inne 7 minut. Wprowadzili…
-
Dziecko bez twarzy i złodzieje spadający z drzew – o tym dlaczego opowiadamy straszne historie.
Mama mojej znakomitej przyjaciółki potrafi człowieka przestraszyć. I ostrzec. Co jakiś czas raczy rozmówcę opowieściami, przy których bledną wysiłki scenarzystów serii horrorów „Oszukać przeznaczenie”. Jej opowieści zawsze są kontekstowe. Idziemy na cmentarz – pojawia się opowieść o złodziejach czyhających na odwiedzających cmentarz. Czyhających nie byle gdzie, bo w gałęziach cmentarnych…
-
Narcyz, egocentryk i skrajny indywidualizm, czyli Trump i Łepkowska w natarciu.
Co łączy Donalda Trumpa, Ilonę Łepkowską i Facebookowicza, który na swoim profilu przekonuje, że „podaje rękę i nie nosi kagańca” (bo nie jest psem i niewolnikiem wymyślonej pandemii)? Narcyzm lub inklinacja narcystyczna. A także egocentryczne i magiczne postrzeganie rzeczywistości, jako umownego konstruktu, który można dowolnie kształtować. Co jakiś czas potykam…
-
„Widać, że nie jest święta” – czyli o iluzji przejrzystości obserwatora, stereotypach i pewności wstecznej.
Sekcja komentarzy na Pudelku – Święty Graal netografa. Kogo, Panie Bucki? Ano takiego sieciowego etnografa. Takiego, co szpera, przegląda i kolekcjonuje ludzkie zachowania i przekonania. Oraz myśli. Z tego sieciowego plonu lubię czasem wyplatać dożynkowy wieniec błędów poznawczych. Tak będzie i dziś. Na dzisiejszy wieniec składa się: iluzja przejrzystości obserwatora,…