#tak_tylko_mówię_87

Opublikowano Kategorie Tak tylko mówięTagi , ,

09.03.2017, wyjeżdżam spod hotelu. Niewygodna sytuacja. Muszę szybko włączyć się do ruchu, skręcając w prawo. I od razu przejechać na lewy pas. Bo za 200 metrów skręcam w lewo. Udaje się. Jednak samochód nie jedzie szybciej niż 50 km/h. Po chwili za mną pojawia się Honda. Kierowca macha rękoma i (prawdopodobnie) klnie. Świeci światłami. On jedzie 100 km/h. Dla niego jestem łajzą, która zawala lewy pas. On ocenia moje zachowanie. Nie zna zupełnie kontekstu. Robimy tak zawsze. Swoje działania oceniamy przez pryzmat sytuacji i warunków zewnętrznych. Czyjeś najczęściej jedynie przez pryzmat cech charakteru i osobowość.

10.03.2017, uczestnicy szkolenia przy obiedzie rozmawiają o Ugotowanych. Nie o moim odcinku. Jeden z nich mówi, widać było, że ten koleś jest pazerny tylko na kasę. Zaniżał oceny. Pazerny. Ocenia nieznaną sobie osobę nie przez pryzmat sytuacji. Tej przecież nie zna. Ocenia przez przypisywane cechy charakteru. Swoje działania potrafimy usprawiedliwić kontekstem. Zachowania innych piętnujemy, bez uwzględniania kontekstu.

Podstawowy błąd atrybucji. To powszechna skłonność do wyjaśniania zachowania obserwowanych osób w kategoriach przyczyn wewnętrznych i stałych (np. cech charakteru) przy jednoczesnym niedocenianiu wpływów sytuacyjnych, zewnętrznych. My tłumaczymy się kontekstem. Innym nie dajemy często tego prawa.


Richard Nisbett, Mindware. Narzędzia skutecznego myślenia, Wydawnictwo Smak Słowa

Gordon B. Moskowitz, Zrozumieć siebie i innych. Psychologia poznania społecznego, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne