#nawyk_28

Opublikowano Kategorie Tak tylko mówięTagi , ,

19.12.2017, znajoma pisze do mnie. Korzysta z komunikatora – messenger na Facebooku. Przekazuje mi informacje, które w zamierzeniu mają być radą. Niezamierzenie stają się szpilą, która boli. Wiem, czemu pojawia się u mnie złość, smutek, rozczarowanie. W jednym ze zdań stosuję komunikację asertywną, która jest moim nawykiem. Mówię, jest mi przykro, gdy […].

Szczególnie istotna jest pewna część tego nawyku, czyli komunikat JA. Komunikat JA to zdanie, które opisuje co się dzieje ze mną, gdy Ty […]. Taki komunikat składa się z dwóch elementów:

  • opisu wydarzeń, faktów,
  • opisu reakcji nadawcy na nie.

Nie oceniam znajomej (jako osoby). Oceniam fakty i komunikaty. Taki sam nawyk warto wyrobić sobie w relacji z każdym drugim człowiekiem. Unikać komunikacji agresywnej, uogólniającej, oceniającej człowieka, a nie czyny. Unikać komunikacji opartej na stereotypach. Wzbraniać się przed komunikacją bierno-agresywną. Ten nawyk nie jest prosty. Ale warto go wyrobić. Bo warto być asertywnym. Nie uległym. Nie agresywnym. Nikt nie rodzi się asertywnym, ani nie jest nim cały czas. Można mieć postawy asertywne w różnych sytuacjach. Warto o to zawalczyć – na początek ćwicząc komunikat JA.


Piotr Bucki, Porozmawiajmy o komunikacji, Wydawnictwo Słowa i Myśli

Robert Alberti, Michael Emmons, Asertywność. Sięgaj po to, czego chcesz, nie raniąc innych, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne