#tak_tylko_mówię_73

11.02.2017, dzień po wypadku premier Szydło, pojawiają się komentarze. Znajomy pisze o połączeniu brawury, braku przestrzegania regulaminu, nieznajomości przepisów. Łączy ze sobą wszystkie wypadki. Ma przekonanie, że trzeba. Telewizja republika też grupuje wydarzenia. Pisze o wypadkach prezydenta i premier. W odstępie roku. Autorzy mają przekonanie, że wygląda to jak próba zamachu. Grupujemy podobnie, wyjaśniamy inaczej. Zawsze w zależności od systemu wartości i preferencji. Zanim poznamy fakty, już widzimy regularności. Czasem nawet tam, gdzie ich nie ma.

19.12.2016, Rosyjski ambasador został postrzelony w zamachu w Ankarze. Od razu grupuję wydarzenia i porównuje je z tymi sprzed ponad 100 lat. Zamach w Sarajewie. Intuicyjnie wszystko pasuje. Napięta sytuacja polityczna. Zamach, który może przelać czarę niepokojów. Podobnie reagują inni na Facebooku. Znajoma zwraca mi uwagę, że to wydarzenia jednak różne. I ma rację. Pobieżny ogląd, złudzenie fokusowe, heurystyka dostępności i iluzja grupowania. Zanim poznamy fakty, już widzimy regularności. Czasem nawet tam, gdzie ich nie ma.

Iluzja grupowania – naturalna tendencja ludzi do zauważania wzorców tam, gdzie w rzeczywistości ich nie ma. Elementy każdego układu pozostają ze sobą zawsze w jakiejś relacji. Jeśli jest ich wystarczająco wiele, to zawsze możemy znaleźć wśród nich coś, co będzie sprawiało wrażenie regularności. W zależności od preferencji, wyznawanych wartości i stylu wyjaśniania różnie wyjaśniamy to co złudnie grupujemy.

Daniel Kahneman, Pułapki myślenia. O myśleniu szybkim i wolnym, Wydawnictwo Media Rodzina

Richard Nisbett, Mindware. Narzędzia skutecznego myślenia, Wydawnictwo Smak Słowa