Pamięć echoiczna, akcent w zdaniu i twoje prezentacje: #słowo_na_niedziele_24

Opublikowano Kategorie Pitching, Psychologia, Tak tylko mówięTagi , , , ,

Prezentacje robi się najczęściej żeby kogoś do czegoś przekonać (zmotywować) lub czegoś nauczyć. Czasem, żeby zmotywować do nauczenia. Niektórzy robią też prezentacje stricte informacyjne, które moim zdaniem spokojnie można zastąpić mailem, albo raportem. Bo słuchanie jak ktoś prezentuje wykonanie rocznego budżetu omawiając linijkę po linijce tabelę w Excelu jest równie fascynujące, co oglądnie farby schnącej na ścianie. Można, ale czy trzeba?

Są prezentacje, które powinny być mailem. Są maile, które powinny być rozmową telefoniczną.

Czasem jednak prezentacja jest najlepszym narzędziem perswazji. Bardzo często jest narzędziem edukacji. I mówię tu o prezentacji, która składa się z podkładu wartościowej treści, podanej w formie ciekawej narracji, wzmocnionej wizualnie. A nie o prezentacji „czytam ze slajdów po potrafię… czytać ze slajdów wcześniej wklejony tam tekst”. Taki teleprompter zostawmy bez komentarza.

Dobra prezentacja to taka, która wykorzystuje to, że ludzie słuchają i widzą. W przeważającej wielkości NA RAZ. Ludzie mają zaś bardzo ograniczone umiejętności w CZYTANIU i SŁUCHANIU na raz. Nawet pokrewnych treści.

Przy przygotowywaniu prezentacji warto więc wziąć pod uwagę to jak mózg „słyszy”, „widzi” i wszystko syntezuje. Jednym z aspektów takiego postrzegania jest pamięć ikoniczna, o której już wiesz z tego wpisu. Innym jest pamięć echoiczna. 

Zarówno ikoniczna jak i echoiczna pamięć to składowe pamięci sensorycznej. Ta z kolei jest jednym z trzech podstawowych systemów pamięci człowieka obok pamięci krótkotrwałej i pamięci długotrwałej.

Ikoniczna i echoiczna robią bardzo dużo, żeby pozyskać jak najwięcej informacji z otoczenia. W formie szybkich „migawek”. Ikoniczna w formie szybkich „stopklatek” („zdjęć”). Echoiczna w postaci szybkich „plików dźwiękowych”. 

Objawami pamięci sensorycznej jest to, że gdy ktoś macha kijem rozżarzonym na końcu, to nie widzimy przesuwającego się punktu, ale kreskę (pamięć ikoniczna). Podobnie po dotknięciu czujemy przez pewien czas dotyk, mimo że nie jesteśmy już w kontakcie z przedmiotem, który nas dotknął. Także dźwięki brzmią nam w uszach przez pewien czas, choć funkcjonowanie pamięci echoicznej różni się od pamięci ikonicznej. Wybrane informacje z echoicznej i ikonicznej pamięci trafiają potem do pamięci krótkotrwałej, a na końcu do pamięci długotrwałej.

Ten proces przy edukowaniu jest bardzo istotny, bo jeśli wybierzesz sobie 3 albo 4 informacje, które mają być zapamiętane z twojego wystąpienia to musisz zrobić dużo by po pierwsze skupić uwagę, po drugie by mózg zachował odpowiednie informacje. 

Jak to zrobić? 

Po pierwsze musisz wiedzieć, że wszystko co usłyszy od ciebie twój słuchacz może zostać zapamiętane. Ale po 5 sekundach od tego szybkiego zapamiętania w większości zostanie… zapomniane (Glucksberg, Cowan, 1970). 

Po drugie musisz pamiętać, że nie da się zapamiętać wszystkiego – więc to TY podejmij decyzję, co będzie ważne. I to co ważne podkreśl. Na jeden z trzech sposobów:

Wzmocnienie wizualne bodźca słuchowego – wykorzystaj efekt wyższości obrazu. Czyli wyższą pamięć słów połączonych z obrazami w porównaniu do samych słów. Jeśli do wyjaśniania „schematu dziecięcości” wykorzystam na przykład zdjęcia młodych fok, labradorów, dzieci i torbacza o wdzięcznej nazwie quokka, to są wyższe szanse, niż gdybym zastosował samo słowo lub co gorsza definicję. 

Wzmocnienie strukturą zdania – wykorzystaj takie frazy, które sugerują to co istotne. Na przykład zadając pytania: Czemu to takie ważne? Bo tylko znając mechanizmy percepcji jest w stanie tak konstruować zdania, żeby się w nie wpasować. I percepcję wzmacniać. I ułatwiać

Wzmocnienie za pomocą zestrojów, rymów i rytmu – wykorzystaj fakt, że mózg łatwiej zapamiętuje to co się… rymuje. Zwróć uwagę na to poprzednie zdanie oraz oraz ostatnie zdanie z poprzedniego akapitu. Oba zawierają rym. Fast and furious, Strong and stable – to przykłady zestrojów. One podobnie jak rym ułatwiają zapamiętywanie.

Wzmocnij za pomocą akcentu zdaniowego – połóż nacisk na to, co ważne. Weź to zdanie: Gdy mózg wejdzie w stan łatwości poznawczej, twój komunikat może być do pięciu razy bardziej perswazyjny. A teraz wypowiedz je na różne sposoby akcentując różne wyrazy. Np: Gdy mózg wejdzie w stan łatwości poznawczej, twój komunikat może być do pięciu razy bardziej perswazyjny albo Gdy mózg wejdzie w stan łatwości poznawczej, twój komunikat może być do pięciu razy bardziej perswazyjny. 

A najlepiej w miarę możliwości miksuj różne techniki. Wizualne i werbalne. I pamiętaj – podział na kinestetyków, wzrokowców czy słuchowców to bzdura. W większość świat syntezujemy wszystkimi zmysłami na raz. Przy edukowaniu warto robić wszytko, by wszystkie zmysły dopieścić po równo.