#tak_tylko_pytam_85

Opublikowano Kategorie Tak tylko mówięTagi , , ,

24.09.2017, kolejny medialny bluzg pewnej osoby. Oburzam się. Jak wielu innych. Mam ochotę udostępnić, komentować. W ostatniej chwili się powstrzymuję. Nie chcę napędzać silnika tej osoby paliwem nienawiści. Zamiast tego wybiorę pozytywne – być może odroczone – działanie. Będę tłumaczyć, rozmawiać, działać. Ale nie będę udostępniać, komentować. Bo to – jak pokazuje teoria i badania – niewiele zmienia. To zaledwie ćwiczenie z obecności – kto jest po której ze stron. Brak komentarza nie oznacza bierności. Oznacza wybór – moje kliknięcie i udostępnienie to głos. Ja tego głosu nie chcę udzielać.

Jeśli wkurza cię to, że za dużo jest Rozenek czy Kardashianów w mediach, nie klikaj i nie komentuj tekstów o nich. Jeśli nie chcesz karmić posłów paliwem nienawiści, przestań ich zauważać. Skaż ich na niebyt. Media piszą o tym, co oburza. Oburzaj się, ale nie klikaj. Zamień oburzenie w coś pozytywnego. Przestańmy udawać, że nasz oburzony głos pod artykułem coś zmienia. Zmieniajmy realnie. Postawami, działaniami.

Dziś tak tylko pytam, czy skażesz na niebyt tych, którzy zbytnio karmią się twoimi klikami? Czy skorzystasz z prawa głosu. Bo twój brak głosu i udostępnienia to dla nich śmierć. Brak zainteresowania – oburzenia, emocji – to niebyt.


Murray Davis, That’s Interesting. Towards Phenomenology of Sociology and Sociology of Phenomenology, Philosophy of the Social Sciences, 1970