#tak_tylko_pytam_59

Opublikowano Kategorie Tak tylko mówięTagi ,

30.07.2017, wyjeżdżam z domu na wsi rowerem. Jadę na dworzec w Gołubiu Kaszubskim. 20 kilometrów przez pola, lasy i wioski. Po drodze mijam obcych – rowerzystów, pieszych, panów z piwkiem pod drzewami na miedzy. Spalonych słońcem chłopów jadących na rozklekotanych rowerach. Pana, który zbiera koniczynę do plastikowej reklamówki. Do wszystkich się uśmiecham. Wszystkim mówię głośne dzień dobry. Wszyscy z uśmiechem odpowiadają. Czasem zdziwieni. Na dworcu spotykam kumpla. Gadamy. W pociągu sojusz innych rowerzystów. Pomagamy sobie.

Kiedy mieszkałem na Witawie w Gdyni miałem wspaniałych sąsiadów – Asię i Pawła. Asia sumiennie mówiła wszystkim sąsiadom w tym dużym bloku dzień dobry. Uśmiechnięte, dobre dzień dobry. Aż wszyscy się nauczyli. I byli lepsi, bardziej rozmowni i uśmiechnięci. Dzień nie zawsze będzie dobry, ale na pewno będzie lepszy jeśli będziemy po prostu życzliwi.

Dlatego dziś tak tylko pytam czy wobec przypadkowych obcych będziesz życzliwy. Nawet jeśli nie wyglądają jak twoi współplemieńcy. Czy może będziesz stać za swoim płotem i patrzył spode łba. Czy powiesz dzień dobry światu wokół ciebie, czy będziesz patrzyć się w cały świat na smartfonie i będziesz krzyczeć dzień dobry w cyfrową otchłań.


Celeste Headlee, We Need to Talk: How to Have Conversations That Matter, Harper Wave