#nawyk_53

Opublikowano Kategorie Tak tylko mówięTagi , ,

07.02.2018, konsultacje z zespołami z Krakowskiego programu Scale UP. Po kolei rozmawiam z ludźmi, którzy tworzą rzeczy, które realnie zmieniają to, jak ludzie pracują na budowach, jak będą działać środki ochrony roślin i jak będzie wyglądał obrót odpadami. Wiele wspaniałych pomysłów. Do każdej z takich rozmów podchodzę z jednym założeniem. Każdy na ziemi wie coś, czego nie wiem ja. Od każdego mogę się czegoś fantastycznego dowiedzieć. Ja ich uczę. Oni uczą mnie.

To mój nawyk. Po latach narcystycznego zaczynania zdania od, „a ja” zmieniłem podejście do komunikacji. Nie słucham by odpowiedzieć. Słucham by zrozumieć. Obojętnie czy rozmawiam z panią Beatką, która u mnie sprząta, czy z Vadymem, który stworzył drony, które latają nawet w Hollywoodzkich filmach. Ta intencja pomaga. Każdy na świecie wie, coś czego nie wiesz ty. Nie lubię słuchać polityków i „ekspertów”. Są tacy przewidywalni. Nie odpowiadają na pytania dziennikarzy. Te telewizyjne rozmowy, na które czasem się natykam przypadkiem w hotelu lub na dworcu to dwie osoby, które są w jednym pomieszczeniu i wypowiadają w zasadzie nie powiązane ze sobą zdania. Zero słuchania. Same tezy bez dowodów.

Słuchaj, by zrozumieć. Nie by odpowiedzieć. I pamiętaj, ta druga osoba może mieć racje. I wie coś, czego ty nie wiesz.


Celeste Headlee, We need to talk. How to have conversations that matter, Harper Wave (September 19, 2017)