#nawyk_12

17.11.2017, wybieram popołudnie ze znajomym-nieznajomym. Spędzę czas z kimś, z kim znam się tylko z…

374 słowa
2 minuty
, , ,
374 słowa
2 minuty

Przed Tobą

374 słowa
Ich czytanie zajmie Ci około
2 minuty
Jeśli zdecydujesz się powiedzieć tak temu tekstowi, dowiesz się:

  • Zobaczysz czy zawsze wybieramy zgodnie z własnymi wartościami
  • Pokażę Ci mój nawyk analizowania wyborów
  • Odkryjesz pułapki myślenia i co powodują

17.11.2017, wybieram popołudnie ze znajomym-nieznajomym. Spędzę czas z kimś, z kim znam się tylko z Instagrama i bloga. Zdecyduję się, by spędzić kilka godzin w Muzeum Śląskim z tajemnicą, jaką jest drugi człowiek. Rozmawiamy o wyborach – mówi mi, że kiedyś miał wybrać pomiędzy wieczorem z kumplem, który go potrzebował, a spotkaniem z Trentem Reznorem z Nine Inch Nails. Wybrał to pierwsze. Bo takim chciał być człowiekiem. Człowiekiem, który nie wybiera tego, na co ma ochotę, ale wybiera tak, by być w zgodzie ze swoimi wartościami.

Rozumiem to – jednym z moich nawyków jest poddawanie wielu wyborów prostej analizie. Zadaje sobie pytanie – co ten wybór mówi o mnie? Czy chcę być człowiekiem, który ma czas dla kogoś, kto o to zapyta. Czy chcę być człowiekiem który aktywnie słucha, czy takim, który podczas rozmowy sięga po smartfona. Czy chcę być człowiekiem, który jedzie autobusem, czy takim, który zawsze korzysta z taksówek. Czy chcę być człowiekiem, który idzie na piechotę, jeśli nie jest zbyt daleko, czy takim, który jednak wybiera prostsze opcje. Czy chcę być człowiekiem, który wybiera w Macdonaldzie sałatkę i wodę do zestawu, czy takim, który pozostanie przy opcji domyślnej, jaką są frytki i coca-cola.

Wybory nas stwarzają. Każdy mówi coś o nas. Tylko o tym zapominamy i wybieramy tak, jak nam wygodniej, łatwiej, albo w zgodzie z tym, co podpowiada pop-kultura i ssaczy mózg. Nie oceniam wyborów. Ale polecam wprowadzić nawyk zadawania sobie pytania – co ten wybór mówi o mnie. W rozmowie zastanawiać się – co te słowa mówią o mnie. Wybór tworzy tożsamość. Wprowadź nawyk wybierania z głową.

PS: Trzeba tylko uważać na demona, który zwie się łagodzenie dysonansu poznawczego i demona, który zwie się „naszość”. Ten pierwszy odzywa się, gdy chcemy usprawiedliwiać nasze głupie jednak wybory. Ten drugi odzywa się, gdy bardziej bronimy przyjaciół, znajomych i koterii, niż wartości, które wyznajemy (vide sprawa Rudnickiego).

Anna Dziewit-Meller, Szok i niedowierzanie, Tygodnik Powszechny

Piotr Bucki, Naukowe sekrety motywacji w 4 dni, Wydawnictwo Cztery Głowy

Share

FACEBOOK
LINKEDIN
TWITTER

Komentarze

Proszę o zachowanie kultury wypowiedzi w komentarzach.

Subscribe
Notify of
guest
0 komentarzy
Oldest
Newest Most Voted
Inline Feedbacks
View all comments

Pokrewne treści

Pokrewne treści

Wyróżniony

  • Przed czasem!

    Przed czasem!

    O tym, dlaczego twój samolot wyląduje wcześniej na lotnisku docelowym Po pięciu dniach urlopu na Teneryfie spakowałem plecak i pojechałem autobusem na lotnisko. Żegnałem mijane skały, miasteczka i niezbyt przyjemną upierdliwą towarzyszkę krótkich wakacji – kalimę (hiszp. calima). Na lotnisku sprawnie przeszedłem przez kontrolę bezpieczeństwa, zaopatrzyłem się w wodę i…

    , , , ,
Wróć do listy artykułów

Książki, które do tej pory napisałem, by podzielić się wiedzą i praktykami

Napisałem 8 książek – w tym nagrodzony bestseller „Sapiens na zakupach”. Oraz anglojęzyczny „Life’s a pitch”. Każdą książkę piszę, by przekazać wiedzę, ale także, by sam się czegoś nauczyć. Każda książka to dla mnie przygoda i wielkie wyzwanie. Mam nadzieję, że dla ciebie będzie przede wszystkim tym pierwszym.

Dowiedz się więcej
2 minuty
374 słowa
#nawyk_12 17.11.2017, wybieram popołudnie ze znajomym-nieznajomym. Spędzę czas z kimś, z kim znam się tylko z Instagrama i bloga. Zdecyduję się, by spędzić kilka godzin w Muzeum Śląskim z tajemnicą, jaką jest drugi człowiek. Rozmawiamy o wyborach – mówi mi, że kiedyś miał wybrać pomiędzy wieczorem z kumplem, który go potrzebował, a spotkaniem z Trentem Reznorem […]