#tak_tylko_mówię_82

Opublikowano Kategorie Tak tylko mówięTagi , , , , ,

26.02.2017, Tata opowiada o lokatorze wynajmowanego mieszkania, który postawił samochód na miejscu parkingowym o numerze 56. To numer miejsca lokatora. Tylko, że na poziomie -1. On postawił na -2. Tata podnosi pytanie, jak można się tak pomylić. Można. Wjeżdżasz na parking, skupiasz się na numerach. Widzisz swój. Parkujesz. Niestety nie na tym poziomie. Pomyłki się zdarzają, gdy ulegamy złudzeniu fokusowemu i koncentrujemy się na pewnych oczekiwanych elementach, a nie zauważamy innych.

26.02.2017, na ceremonii rozdania Amerykańskich Nagród Filmowych, Warren Betty odczytuje wygranego w kategorii najlepszy film. Po chwili zamieszanie. Okazuje się, że była to pomyłka. Aktor odczytał prawidłowy tytuł. Tylko nie z tej koperty. Dostał kopertę z tytułem filmu i nazwiskiem aktorki. Spodziewał się jednego z nominowanych tytułów. Nie spodziewał się, że dostanie nie tę kopertę. Zawęził pole uwagi. Pomyłki się zdarzają, gdy koncentrujemy się na spodziewanych wynikach.

Nie mam oczywiście wglądu w umysł Warrena Betty’ego, ani w umysł lokatora. Wiem jednak, że pomyłki związane z koncentracją uwagi wynikają z naszego podejścia percepcyjnego polegającego na szybkim syntezowaniu. Często zgodnym z oczekiwaniami. I sygnałami. W przypadku Oskarów, pomogłoby zróżnicowanie wielkości fontów. W przypadku parkingu, zróżnicowanie kolorystyki poziomów.


Gordon B. Moskowitz, Zrozumieć siebie i innych. Psychologia poznania społecznego, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne

Tomasz Maruszewski, Psychologia poznania. Umysł i świat, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne