#tak_tylko_mówię_1

Opublikowano Kategorie Tak tylko mówięTagi , ,

We wtorek 20.09.2016, po całym dniu prowadzenia szkolenia, poszedłem na rower. Byłem trochę podziębiony, ale było fantastycznie. Do siódmego kilometra. Potem zaczęło padać. W zasadzie nie padać, tylko lać. Nie zatrzymałem się, nie schroniłem przed zimnym deszczem. Przejechałem wyznaczone 40 km. Jestem twardzielem, pomyślałem sobie.

11.09.2016 roku słaniająca się Hilary Clinton opuszczała z, jak się potem okazało, zapaleniem płuc uroczystości związane z atakiem na WTC. Przyszła mimo ciężkiej choroby do pracy. Bo musiała. Inaczej świat by zauważył, że nie jest ze stali. 16.09.2016 Marjorie Rosenberg z Uniwerytetu w Graz (Austria), otwierając 25. konferencję IATEFL, powiedziała: „[…] kobiety, takie jak Hilary i ja, biorą lekarstwa i idą walczyć. Tak właśnie robimy”. Była przeziębiona. Była twarda.

W swojej książce „W co grają ludzie” (ang. Games People Play) Eric Berne pisze o ukrytych skryptach komunikacji. Jest tam też skrypt twardziela. Osoby, która narzuca sobie wiele obowiązków (na przykład kilka fakultetów, pracę na etat i wolontariat wieczorami). Osoba stosująca ów program zasypie swoich słuchaczy informacją o tym, jak świetnie radzi sobie z listą zadań i jak dobrze jej one wychodzą mimo dużego wkładu fizycznego i psychicznego. Mimo choroby. Mimo tego, że doba jest za krótka.

Z pozoru wydaje się, że to skrypt osoby pewnej siebie. Tymczasem twardziel często ma niską samoocenę i boi się odrzucenia innych. Boi się, że zauważą, że jest słaby. Więc jest twardy.

Fascynuje mnie od zawsze to, czego ludzie się obawiają. I jak wiele to mówi o nich samych. O mnie samym.


Eric Berne, W co grają ludzie. Psychologia stosunków międzyludzkichWydawnictwo Naukowe PWN

Eric Berne, Dzień dobry i co dalej, Wydawnictwo Rebis